Ένα σχόλιο για τις Σχολικές Επιτροπές ή ... μία είναι η ουσία, η εξουσία;

Το πρόβλημα δεν είναι η ευγένεια, ούτε η γενναιοδωρία, ούτε η προσωποποίηση των επιτευγμάτων, γιατί αυτά καλά είναι και πολιτισμένα είναι και πράγματι οι συγκεκριμένοι, κάθε φορά, άνθρωποι ενσαρκώνουν τις πολιτικές, τις επιτυχίες, την αντιμετώπιση των ζητημάτων που απασχολούν. Το πρόβλημα είναι οι αλλεπάλληλες, μονότονες και μοναδικού περιεχομένου λεκτικές από βήματος επαναλήψεις που συνέτειναν σε πανηγυρική ομοβροντία υπέρ της πλειοψηφίας της δημοτικής αρχής και κυρίως του δημάρχου, Γιάννη Μώραλη.

Το καλό βεβαίως είναι ότι ούτε ο ίδιος το άντεξε και τελικά, στην ομιλία του, το σχολίασε, το αποποιήθηκε κατά κάποιο τρόπο και το μετέτρεψε σε σεμνή αυτοκριτική.

Εννοούσε άραγε κι αυτός, όπως κι εγώ το σκέπτομαι δηλαδή, ότι οι σχολικές επιτροπές είναι νομικά πρόσωπα του δήμου, ορίζονται από το δημοτικό συμβούλιο και έχουν ορισμένο έργο να επιτελέσουν; Το έργο αυτό αποτελεί υποχρέωση και δικαίωμα με βάση τους νόμους, τους αυτοδιοικητικούς κανόνες και αρμοδιότητες αλλά και τις κατακτήσεις της κοινωνίας για τον θεσπισμένο τρόπο που συμμετέχει σε ζητήματα που, κατά περίπτωση, την αφορούν;

Ότι, συγχρόνως, το δικό τους έργο εξυπηρετείται, κατά τρόπο άμεσο και ευθύ, από τις ενέργειες του δημοτικού συμβουλίου και της πλειοψηφίας της δημοτικής αρχής που διοικεί;
Προφανώς, η πλειοψηφία της δημοτικής αρχής που διοικεί, έχει, εκτός από την αρμοδιότητα, τη δυνατότητα, την εξουσία να προωθεί τους σκοπούς των σχολικών επιτροπών αλλά ως καθήκον της, μέσα στο πλαίσιο που της απονέμεται από την αυτοδιοικητική νομοθεσία, μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατίας μας.

Γιατί λοιπόν τόσος ζήλος να απονεμηθούν τόσα εύσημα;

Μήπως είναι ώρα να αντιληφθούμε όλοι και όλες καλύτερα, πιο ουσιαστικά και πιο καίρια, τις διαστάσεις του ρόλου μας μέσα στη δεδομένη αυτή διαδικασία της αυτοδιοίκησης; Μήπως είναι ώρα να περιορίσουμε μέσα μας την αίγλη της εξουσίας και να τη δούμε ως αυτό που πράγματι είναι, κάτι δηλαδή που ορίζεται από νόμους, κανόνες, υποχρεώσεις και δικαιώματα; Με όρους πολιτειακούς και μόνο;

Ας με συγχωρήσουν όσοι και όσες πρωταγωνίστησαν από βήματος στην κοπή της πίτας των σχολικών επιτροπών. Δεν επιχειρώ να τους υποδείξω το παραμικρό. Οι σκέψεις μου αυτές καταγράφονται ως αναζήτηση των συμπεριφορών εκείνων που θα μας αποδεσμεύσουν από νοοτροπίες παλιών καιρών• αυτών που δεν ταιριάζουν πια ούτε στη συσσωρευμένη γνώση μας ούτε στη συσσωρευμένη εμπειρία μας.

Πιστεύω βαθιά ότι στη δημοκρατία εμπεριέχεται και η αξιοπρέπεια• ελκυόμενη από τον τρόπο που διεξάγουμε την ευθύνη που αναλάβαμε. Αυτή είναι η πιο γλυκιά ουσία, απελευθερωτική, στηριζόμενη μόνο σε ενσυνείδητη επιλογή της ευθύνης. Όχι η εξουσία.

Απ’ την άλλη, αναντίρρητα, χωρίς να ξεχνάμε την ευγένεια και αυτό το λέω από καρδιάς.

Βάνα Μελά
Δημοτική Σύμβουλος
με τη δημοτική παράταξη «Πειραιάς για όλους»