Η μυστηριώδης παραίτηση του Νίκου Διαμαντή, Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

Η παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, Νίκου Διαμαντή, δεν είναι μόνο κεραυνός εν αιθρία αλλά αφήνει σοβαρά αναπάντητα ερωτήματα, αφού ανάγεται σε προϋφιστάμενο -όπως φαίνεται- παρασκήνιο, άγνωστο σε πολλούς και πολλές, ακόμα κι αν είναι μέλη της διοίκησης του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας (ΟΠΑΝ).
Το αποδεικνύει η απολύτως άκαμπτη στάση του προέδρου του ΟΠΑΝ υπέρ της αποδοχής της παραίτησης αυτής έναντι κάθε επιχειρήματος λογικού και εύστοχου, απορρίπτοντας κάθε προσπάθεια ή πρόταση υπέρ της συζήτησης με τον καλλιτεχνικό διευθυντή και των διευκρινίσεων που απαιτούνται.
Συγχρόνως, η σχετική τυπική και αποστασιοποιημένη ανακοίνωση του δημάρχου, Γιάννη Μώραλη, που μιλά τελικά για το ίδιο το Δημοτικό Θέατρο, παρά για το γεγονός της παραίτησης του διευθυντή του δεν μας ικανοποιεί καθόλου. Ακόμα κι αν αυτό απαντηθεί με το ότι στη σκέψη του δημάρχου προεξάρχει η βούλησή του να εγγυηθεί τη συνέχιση της καλής λειτουργίας του θεάτρου, εμείς ακριβώς λόγω της τυπικότητας και της αποστασιοποίησης δεν νοιώθουμε εγγύηση για τίποτε.
Δεν είχε λοιπόν καμία αξία, σημασία και βαρύτητα η παρουσία αυτού του καλλιτεχνικού διευθυντή στη φυσιογνωμία του Δημοτικού Θεάτρου και εξ αυτού του λόγου στη συνεισφορά που είχε μέχρι τώρα στην πολιτιστική ζωή της πόλης;
Εμείς λέμε ότι αυτά και άλλα καλά χαρακτηριστικά και ικανότητες του Νίκου Διαμαντή είναι που έπαιξαν τον πιο δραστικό ρόλο στη ανάπτυξη του θεάτρου, καθ’ όλο το διάστημα της θητείας του. Και ότι το φαινόμενο αυτό δεν μπορούμε να το αποχωριστούμε έτσι.
Απαιτούμε να πληροφορηθούμε κάθε λεπτομέρεια που οδήγησε σε παραίτηση τον Νίκο Διαμαντή και μάλιστα από τον ίδιο. Γιατί, είναι σίγουρο ότι κάτι τον οδήγησε σε παραίτηση, αφού δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας που η σχέση Διαμαντή-ΟΠΑΝ και δημάρχου έδειχνε αγαστή. Αυτή η ιστορία ανατροπής μίας επιτυχημένης πορείας που ανέδειξε το Δημοτικό Θέατρο σε θέατρο εθνικής εμβέλειας για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες αφορά όλη την πόλη. Την πόλη που μαζί με επάλληλες δημοτικές αρχές και διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις στήριξε την προσπάθεια για την αναβίωση του κτιρίου και του θεσμού.
Τέλος, δεν δεχόμαστε «αναίμακτα» και χωρίς κόπο, με διαδικασίες συνοπτικές, χωρίς ξετύλιγμα των λεπτομερειών που πιθανώς αποκρύπτονται, να περάσουμε από την ικανοποίηση στην κρίση. Γιατί κρίση εν προκειμένω δεν είναι αν το θέατρο θα συνεχίσει ή όχι, μάλλον θα συνεχίσει, κρίση εν προκειμένω είναι να μην συναισθάνεται κανείς τα μεγέθη και τις αξίες θεσμών, ανθρώπων και διαδικασιών. Οι θεσμοί χρειάζονται διαφάνεια και δημοκρατία, οι άνθρωποι αναγνώριση και ευκαιρίες, οι διαδικασίες σεβασμό και τήρηση.
Πειραιάς 8 Φεβρουαρίου 2020

Βάνα Μελά και Μαρία Σταθάκη
Μέλη Διοικητικού Συμβουλίου ΟΠΑΝ
Δημοτικές Σύμβουλοι με τον «Πειραιάς για Όλους»