Η ομιλία της Μαρίας Σταθάκη στο Κρεμλίνο

Νοιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω και εγώ  για την παρουσία σας  στην πρώτη επίσημη εκδήλωση του νέου συνδυασμού που με υποψήφιο δήμαρχο το Νίκο Μπελαβίλα θα διεκδικήσει  τη νίκη στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Στο συνδυασμό αυτό συμμετέχει και το ΛτΑ.

Είναι γνωστό, αλλά θέλω να το επαναλάβω, ότι με σεναριογράφο την Ελένη και κεντρικό πρωταγωνιστή το Θοδωρή και συμπρωταγωνιστές  όλους εμάς- σε μία αποφασιστική, συντροφική, δυναμική και εμπνευσμένη  συμπαραγωγή- ζούμε από το 1998 , αυτή την ωραία περιπέτεια που λέγεται ΛτΑ. Μία ιστορία 20 αδιάλειπτων χρόνων  με πολλά επεισόδια. Θα είμαστε πάντα περήφανοι γι’αυτή την πορεία της αυτοδιοικητικής μας κίνησης, που στάθηκε όρθια και σε αυτή την δύσκολη και πρωτοφανή για τα δημοτικά μας δεδομένα σχεδόν πενταετία της απερχόμενης δημοτικής αρχής Μώραλη.

Και το λέω αυτό γιατί η αίσθηση από την πρώτη στιγμή ήταν και παραμένει η ίδια:στο δήμο πλέον, χωρίς καμία πρόθεση να εξωραϊσω τις προηγούμενες δημοτικές αρχές και συμπεριφορές, όμως αυτή την πενταετία είναι πολύ έντονο ότι οι αποφάσεις δεν εντάσσονται μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο παρά μόνο τυπικά και εικονικά, αλλά λαμβάνονται σε και από άλλα παραδημοτικά-παραπολιτικά κέντρα που εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και καθιερώνουν δικούς τους ανθρώπους. Απόλυτα φυσιολογικό γι’αυτούς αν σκεφτούμε ότι ο Πειραιάς τα επόμενα χρόνια θα έχει ανάπτυξη, το ζήτημα είναι προς όφελος ποιών.

Σε αυτό είμαστε η παράταξη που έδωσε μάχες, που εναντιώθηκε και συγκρούστηκε χωρίς στιγμή να διστάσει να το αναδείξει και να το παλέψει.

Πρέπει όμως να πω ότι υπήρξε μεγάλο διάστημα που νοιώσαμε και βιώσαμε έντονη μοναξιά (ίσως γιατίθ όλα τα πράγματα έχουν το χρόνο0 τους) υποστήκαμε και υφιστάμεθα  σσκληρές επιθέσεις  και στην αίθουσα του Δ.Σ. αλλά και εκτός αυτής με δημοσιεύματα από κάποιους πρόθυμους δημοσιογράφους. Ξέρετε τώρα πως γίνονται αυτά τα πράγματα.

Παρόλα αυτά τώρα που πια η πόλη σπάει τη σιωπή της, αρχίζει και μιλάει και δείχνει τη δυσαρέσκειά της  αποδεικνύεται  πόσο σημαντική ήταν η συμβολή μας, αφού κράτησε αυτό το έστω και μικρό μέτωπο ζωντανό . Αλλιώς σήμερα θα μιλούσαμε για μία τελειωμένη κατάσταση.

Η πόλη μας φυσικά έχει και άλλα-πολλά προβλήματα και ελλείψεις, για τις οποίες ευθύνονται  και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές  και μεγάλα οικονομικά προβλήματα, ενώ είναι σε εξέλιξη ένας αργός-δυστυχώς- αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρων διαχειριστικός έλεγχος  που αποδίδει ευθύνες σε όλες τις δημοτικές αρχές απ’το έτος 2002 και μετά (αν πήγαινε και ποιο πίσω προφανώς θα είχε επιπλέον ευρήματα).

Έχουμε λοιπόν ένα μεγάλο δάνειο πολλών εκατομμυρίων, έχουμε ελλείψεις σε βασικές υποδομές, έχουμε ανομία, έχουμε έντονο κυκλοφοριακό  πρόβλημα, έχουμε έλλειψη ελεύθερων χώρων-πρόκειται στην πραγματικότητα περί καταπατημένων χώρων-έχουμε έλλειμμα δημοκρατίας  και έχουμε και ένα ιδιωτικοποιημένο λιμάνι  και έργα σε εξέλιξη.

Όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα και ζητούν άμεσες λύσεις  που απαιτούν αγάπη για την πόλη, γνώση των θεμάτων της, εμπειρία, εργατικότητα, οραματικότητα, οργανωτικότητα, δημόσιο διάλογο, σκληρές αποφάσεις, τολμηρές πρωτοβουλίες, μακριά από την κυρίαρχη λογική της απλής διεκπεραίωσης.

Φίλες και φίλοι, η υποψηφιότητα του Νίκου Μπελαβίλα μπορεί να εγγυηθεί μία τέτοια πορεία. Επιτρέψτε μου εδώ μία προσωπική αναφορά. Το Νίκο το γνωρίζω από τα νεανικά μας χρόνια. Στην ουσία όμως συμπορευόμαστε μαζί  από την ίδρυση του ΛτΑ, στη συγκρότηση του οποίου  ο Νίκος  συμμετείχε κόντρα στην τότε κομματική γραμμή.

Συνεργαστήκαμε άψογα στη μάχη κατά της ιδιωτικοποίησης του Πασαλιμανιού και έκτοτε νομίζω ότι μπήκαν τα θεμέλια μίας πολύ στενής φιλικής σχέσης.

Ο Νίκος με όλα αυτά τα στοιχεία που εκτίμησα στην προσωπικότητα του, όπως την εντιμότητα του, τις γνώσεις του, την ευστροφία του, τη δυνατότητα να βρίσκει γρήγορα λύσεις και στο πιο περίπλοκο θέμα, τη διορατικότητα του, ο Νίκος της αριστεράς, των οραμάτων, των αγώνων, των κινημάτων και της επιστήμης, της δράσης και της στρατηγικής  είναι πιστεύω  ο άνθρωπος που μπορεί να κερδίσει αυτές τις εκλογές και να μεταμορφώσει την πόλη μας.

Το έργο του και το έργο όλων μας  μόνο εύκολο δεν το λές, ούτε προεκλογικά αλλά ούτε και μετεκλογικά.

Αυτή η μάχη όμως πρέπει να δοθεί και θα δοθεί, χρειάζεται συστράτευση, συμμετοχή, αποφασιστικότητα, πολλή δουλειά  και πιστεύουμε  ότι πολλές δυνάμεις και φωνές τις πόλης θα έρθουν μαζί μας . Το περιμένουμε και ήδη το βλέπουμε.

Και πρέπει να κερδηθεί.

Για να αλλάξει το τοπίο , για να πάρουμε την πόλη μας πίσω (διαχρονικό σύνθημά μας) για να γίνει ο Πειραιάς  πόλη να ζείς, να ερωτεύεσαι, να ονειρεύεσαι, να απολαμβάνεις , να νοιώθεις ίσος μεταξύ ίσων και για πολλά ακόμη.

Εμείς ξέρουμε τον τρόπο, θέλουμε, μπορούμε και κυρίως ΠΡΕΠΕΙ.

Με τη ΝΙΚΗ λοιπόν……………..